Ośrodek Henry'ego

Shadow man

[Zobaczył że sytuacja robi się nie ciekawa.]
- Nie chcę was pozabijać.[Krzyknąłem.]
- Huragan![Niebiosa posłuchały. Co spowodowało dezorientację przeciwników.]
- Obóz Herosów - Duży dom. Z Duchem Evana.

Alex Crisse

O... to proste. Przekażę tobie pierwiastek mocy, który odbuduje na czas walki twoje ciało. Po walce, w zależności kto wygra, pierwiastek wraca do mnie, lub moje życie uchodzi do twojego ciała aby je zasilić do śmierci naturalnej. [Odpowiedział znudzonym tonem.] Heros a taki ignorant w sprawach boskich. [Prychnął patrząc z góry na Even'a.]

Perseusz

nie !
spadajcie !
ide do gadesa
żegnaj sel !

Alex Crisse

[Wypadł z huraganu w obozie herosów jednak pnącza szybko chwyciły wszystkich i bezpiecznie postawiły na ziemi.] Smutek, chęć zemsty i złość przeżarła jego umysł. NIe mogę znaleźć już dla niego ratunku.

Perseusz

co ty idioto muwisz ?
'ciebie trzeba ratować

Alex Crisse

[Obrócił się ze smutną miną na pięcie i zniknął w zielonej mgiełce.]

Perseusz

dan czy on ma racje ?

Shadow man

(Tak na marginesie: tylko my jesteśmy w obozie.)
- Nie wiem o co mu chodziło.

Emily_Under

[ stała nie ruszając się z miejsca. To ona była źródłem tych wszystkich problemów ? Tej śmierci Evena ? Nagle zdała sobie z tego sprawę. ]
- Spokojnie Seleen
[ popatrzyła na bransoletkę. Jeden z morskich koralików zmienił kolor na czarny. Zdenerwowała się. ]
- To wszystko moja wina...
[ szepnęła ciszej niż zamierzała ]

Alex Crisse

[Toni'ego zaskoczył dźwięk dzwonka jego komórki. Wyjął telefon z kieszeni i z małym trudem przeczytał na wyświetlaczu, że dzwoni jego tata. Odebrał.]
- Co jest? [Spytał próbując ukryć swój zrozpaczony ton.]
+ Nie wiem jak ci to powiedzieć Antonio. [Powiedział jego ojciec smutnym głosem. Toni wystraszył się nie na żarty. Jego ojciec prawie nigdy nie nazywał go pełnym imieniem.] Twój dziadek zginął w napadzie. [Dokończył. Te słowa były jak uderzenie młota w jego serce. Brzuch zaczął go boleć, a w oczach stanęły łzy.]
- J-jak t-t-to? [Spytał roztrzęsionym głosem jednak nie doczekał się odpowiedzi. Wyłączył telefon i ukrył oczy w dłoniach. Kochał dziadka. To była druga po ojcu najbliższa mu osoba. Był to jedyny żyjący dziadek w jego rodzinie.] To... to nie możliwe! [Krzyknął. Ziemią ponownie zatrzęsło. Spod ziemi wystrzeliły w górę czarne pnącza. Cięły wokół wszystko co popadnie. Drzewa w promieniu dziesięciu metrów zgniły i z czarniały.] TO NIE MOŻLIWE! [Ryknął jeszcze raz i nagle ziemia pękła. Skowyt towarzyszący każdemu pęknięciu przypominał wrzask bólu.]

Emily_Under

- Toni !
[ w ręku trzymała łuk i strzelała nim w atakujące ją pnącza ]
- Toni !
[ wypuściła łuk z ręki i podbiegła do niego. ]
- TONI !

Alex Crisse

[Zielona mgła otoczyła teren w promieniu kilometra. W powietrzu czuć było czystą, wściekłą i jednocześnie smutną naturę. Po chwili jednak pnącza przestały wszystko atakować. Toni opadł na kolana i skulił się na ziemi pochlipując.]

Emily_Under

[ uklękła przy nim i objęła go ]
- Toni... Wszystko bedzie dobrze... Nie oszukuj się ! Nie będzie !

Alex Crisse

[Otarł oczy i spojrzał na Seleen.]
- Choć ze mną jak najdalej od nich! Ci szaleńcy zupełnie postradali zmysły. Mój dziadek został zabity. Gdybym mógł to bym zniszczył ziemię i zostawił tylko jej resztki, gdzie byłoby wystarczająco miejsca dla nas. [Powiedział i przytulił się do niej.] Ostatnio coraz słabiej panuję nad mocą i chyba nawet spotęgowała się ona. Nie wiem już co robić.

Emily_Under

- Najpierw weź głęboki wdech i policz do dziesięciu.
[ uśmiechnęła się pokrzepiająco ]
- Mi zawsze pomaga.

Alex Crisse

[Wykonał instrukcje Seleen i rzeczywiście pomogło. Mgła powoli osłabła, aż znikła. Wszystko w cudowny sposób wróciło do dawnego stanu.] Czasem myślę, że lepiej by było gdyby moim rodzicem był słabszy bóg, albo w ogóle żebym był śmiertelnikiem.

Emily_Under

- Ale wtedy nie przeżywałbyś tylu przygód.
[ pocałowała go w policzek ]
- Ludzie odchodzą i wracają, a życie jest za krótkie żeby rozpamiętywać troski. Trzeba iść dalej, bez względu na to czy proszą cię o przystopowanie czy nie.

Perseusz

[pojawił sie przy sel]
cześć

Alex Crisse

[Spojrzał na Evena i wyrwał się z objęć Seleen.] To twoja wina! [Krzyknął i natychmiast pnącza zaczęły go atakować. Wiedział, że nic duchowi nie może zrobić, ale odczuwał pewną satysfakcję.]

Perseusz

moja wina że co ?