[M] [T] Kredki [+5]

Annabeth

Krótka miniaturka na temat życia Percy'ego w przedszkolu

autor: Akatsuki Child

Był ciepły, wiosenny dzień. Dzieci śmiały się grając w berka lub klasy, kwiaty
kwitły kolorowo a trawa błyszczała na zielono, ptaki goniły za sobą śpiewając
piękne piosenki. Wszyscy byli szczęśliwi ciesząc się życiem i Matką Naturą.

Wszyscy z wyjątkiem jednego. Jedna nieszczęśliwa osoba była małym
chłopcem, miał około sześć lat, z czarnymi, kudłatymi włosami, które
nigdy nie zostały oswojone. Miał morsko zielone oczy i był nieco naiwny.
Nazywał się Percy Jackson.

Jego klasa malowała na polu, ale on nie miał jednego koloru, którego
potrzebował i dlatego był nieszczęśliwy.

Spojrzał na swój obrazek z owcą- bardzo puszystą owcą - i skrzyżował ręce.
Wszystko, czego potrzebował, to był niebieski kolor do pomalowania nieba.
W jakiś sposób zgubił tę kredkę, a teraz ją potrzebuje, było mu smutno.

-Co się stało Percy? - Zapytała przedszkolanka, pani Smith, i przysiadła się obok niego.
-Zgubiłem moją niebieską kredkę- Percy wydyszał.
-Ale dlaczego nie pójdziesz i pożyczysz od kogoś? -Uśmiechnęła się.

Percy westchnął i kiwnął głową. Pani Smith odeszła pozostawiając Percy'ego marszczącego brwi. Nikt nie pozwoli pożyczyć mu swojej kredki, każdy
myślał, że jest tępy. Nie śmiał się zapytać "Dennego Kredki " Był to pseudonim
chłopaka z klasy, jego rodzina była bogata, więc mógł sobie pozwolić na
sześćdziesiąt dwie kredki. Nie pozwolił nikomu pożyczać jego kredek, pomimo że ma każdy kolor pomiędzy krwią a makaronem z serem.

Westchną ponownie, idąc przez grupy kolegów. Wszyscy malowali z
Z przyjaciółmi... Z wyjątkiem jednej dziewczyny.
Miała na imię Annabeth Chase, była najmądrzejszą dziewczyną w klasie.
Nikt nie lubił ją z tego powodu. Wszyscy mówili, że jest jak Einstein, kimkolwiek był.

Percy pomyślał, że była ładna. Miała kręcone blond włosy i szare oczy, które
były zaskakująco piękne.
Nigdy nie rozmawiał z nią, więc nie wiedział, czego się spodziewać.
- Czy mogę pożyczyć twoją kredkę? - Zapytał stojąc nad nią.
Leżała na brzuchu, malując drzewo.
-Nie - Odpowiedziała bez zająknięcia nawet nie spoglądając na niego.
Percy zmarszczył brwi i spojrzał na jej kredki. Miała dwie niebieskie.
-Ale masz dwie niebieskie! – Krzykną.
-Tak - powiedziała, w końcu spoglądając na niego - Jedna może się złamać.
Skrzyżował ramiona:
-To nie fair. Daj mi pożyczyć. Przyniosę ci ją z powrotem,
-Nie wieże ci. Ukradniesz mi ją. -Powiedziała.
-Nie, nie zrobię tego.
-Tak, zrobisz.
Percy spojrzał na nią. Odszedł od niej, co Annabeth przyniosło ulgę, ale
potem zobaczyła, że ktoś położył obrazek na ziemi, przed nią. Popatrzyła
do góry. Był to, Percy, i uśmiechał się do niej.
Zerknęła na niego:
-Co robisz?
-Myślałaś, że ukradnę twoją kredkę - powiedział-Więc przyniosłem mój
obrazek do ciebie. Mogę teraz pożyczyć twoja kredkę?
Annabeth uśmiechnęła się mimo woli i westchnęła:
-Tak myślę.
Percy uśmiechną się i złapał niebieski kolor i rozpoczął rysować niebo.
Annabeth spojrzała na obrazek:
-Co to jest?- Spytała wskazując na puszystą rzecz.
Percy zmarszczył brwi.
-To jest owca.
-Nie wygląda na owce. Jest zbyt puszysta.
-Cóż... Twoje drzewo jest zbyt krzaczaste.-Odparł
Annabeth zachichotała powodując, że Percy się zarumienił. Wrócił do malowania
nieba z furią. Tak zaciekle, że bowiem po kilku sekundach...

Trzask.

Percy zamarł, Annabeth powoli spojrzała w górę, aby zobaczyć Percyego
trzymającego złamana kredkę. Przełkną ślinę i spojrzał na nią.

-Uh... Przepraszam -Mrukną stojąc. Roześmiał się nerwowo, gdy rówież wstała.
Popatrzyła na niego.
-Masz pięć sekund do ucieczki- powiedziała
Uciekł.
-Przepraszam, przepraszam! -Krzyczał ja goniła za nim.
Wreszcie złapała go za ramię. Potknął się i upadł, a Annabeth nie mogła
powstrzymać się od śmiechu.
Percy westchnął. Był szczęśliwy, że nie była już zła
-Chodź. Dokończymy rysować. -Annabeth powiedziała pomagając mu
wstać. Zarumienił się i skiną głową
-Tylko nie zepsuj mi więcej kredek.
-Dobrze.
Wrócili do rysowania ich obrazków. Tak, to był piękny wiosenny dzień
nie tylko z kwitnącymi kwiatami, ale także z przyjaźnią miedzy dwojgiem
życzliwych ludzi.

Perseusz

całkiem całkiem
bardzo dobry fan fick

danae

mnie tez sie bardzo podoba :-)

czekam na kolejne :-) :-)

annabeth_

fajne

pisz dalej.

Annie

Słoodkie to było

Kilka błędów się wkradło, ale nie psują przyjemności czytania. Tak pro forma:

Maggie Bloom

Tekst bardzo fajny i taki ciepły...
No ale sporo w nim błędów, które zostały juz po części wymienione... Very Happy

Annabeth

Perseusz Jackson · Wysłany: Wto 18:00, 16 Mar 2010 Temat postu:

świetne

muco · Wysłany: Wto 20:22, 16 Mar 2010 Temat postu:

bardzo mi się podoba

czekam z niecierpliwością na koleje Very Happy

Annabeth

jestem w trakcie tłumaczenia drugiego rozdziału
nie wiem dlaczego ale przedtem nie zauważyłam że to opowiadanie ma więcej rozdziałów dlatego nadrabiam zaległości.

Adam

Dużo błędów, ale fan fick fajny

Lighting Thief

Bardzo fajne czekam na następne.

Necklice

Ha! Już wiem skąd to znam! Pierwszy raz to przeczytałam na Fanfiction.net, co nie umniejsza uroku opowiadanka.

Sophie

To jest takie słodkie Very Happy

Super

Millien

Super! Też uważam, ze słodkie

"Danny Kredka" - rozwaliło mnie to. xD

Blanca

o jeju... jakie słodkie Very Happy

nie wiedziałam, że Percy i Annabeth znali się w przedszkolu ;d

Millien

No wiesz ... chyba się nie znali. Ale twórczość autora, w swoim opowiadaniu zawsze można cos pozmieniac.