Stworzaszenie niewidomych. [NZ][1/?][+16]

Dekiel

Niewielu z nas, zna swoje powołanie na ziemi. Wierzący twierdzą, że jest to preludium życia w niebie. By móc stwierdzić, czy nam się tam spodoba czy też nie. Od nas zależy każdy krok, który uczynimy w tym świecie. Ale czy na pewno?

Londyn - miasto wiecznego ruchu. Niewiele tu osób może się pochwalić cnotami takimi jak opanowanie, czy też wrażliwość. Mało jest cierpliwych, spokojnych i do znudzenia flegmatycznych osobistości.
Jednak nie oznacza to, że nie ma ich wcale.
Jednym z najsławniejszych miejsc tego miasta jest pewien most. Tower Bridge. Wiecznie oświetlone, zachwyca przybyłych swą dumną postawą.

Tym razem to nie na nim jednak się zatrzymuje uwaga kierowców.

Drobna dziewczyna opierała się plecami o barierkę mostu. Wyglądała jakby zamierzała właśnie popełnić samobójczy skok do wody. Długie kruczoczarne włosy co chwilę uderzały jej delikatne lico. Kolor ich, doskonale współgrał z jasną karnacją skóry. Nie była ona blada, o nie. To właśnie jej cera była jedną z owych rzeczy, które odróżniały ją od milionów.
Nina leniwie przymknęła oczy. Pod nią, co chwila przepływały pełne ludzi promy. Na jednym z nich mieli być jej przyjaciele.
- Nie nauczono cię, że nie należy stać tak blisko wody? - dokładnie za jej pleców dobiegł do niej czyjś głos.
- Nauczono mnie, bym nigdy nie rozmawiała z obcymi. Odejdź stąd.
- Jaka twarda! Ciekawi mnie, czy gdybym cię zepchnął do, też byś odpowiadała tyn tonem. - zaśmiał się.
Dziewczyna wzruszyła ramionami, nie poczynając sobie z uwag przybysza. Jej duma nie pozwalała się poniżać obcemu, jednak nie wiele ją teraz interesowało.
Młodzieniec, chyba zorientował się, że tym sposobem nic nie wskóra. Był całkowitym przeciwieństwem tej dziewczyny. Opalony wysoki blondyn. Miał na sobie wściekle czerwoną koszulę, która była dosyć dziwnym zestawieniem ze spodniami moro. Z ciemnymi okularami na nosie wyglądał nieziemsko.
Zwinnie przeskoczył przez barierkę, by znaleźć się koło dziewczyny.
Tister - gdyż tak miał na imię, badawczo przyjrzał się dziewczynie. Jej wygląd, kogoś mu przypominał. Ta dumna postawa, żywe włosy i cięty język. Zdecydowanie musieli się już kiedyś spotkać.

Tymczasem Nina westchnęła ciężko. Przyszła do tego miejsca, by w spokoju móc nacieszyć się dniem. A tymczasem, to jakże świeże powietrze unoszące zapach zdechłych ryb psuł dodatkowo jakiś dupek.
- Długo tu jeszcze zamierzasz siedzieć? Widzisz, cholernie mnie peszy gdy czuję na sobie jakieś spojrzenia płci przeciwnej – powiedziała spokojnie.
Jasne jeżeli ty jesteś speszona, to ja chyba umieram już ze wstydu – mruknął w myślach Tister. Rzeczywiście po słowach dziewczyny, jego twarz przybrała lekko czerwony kolor.
- To może mi przynajmniej wytłumaczysz skąd to wiesz mając zamknięte oczy? - w jego tonie była lekkość, chociaż w rzeczywistości umierał z ciekawości. Po chwili wpadł na jeszcze lepszy pomysł - a może je po prostu otworzysz?
Dziewczyna prychnęła lekko, informując go co o tym myśli.
- Proszę bardzo – usłyszał ku swemu zdziwieniu, gdy stracił już nadzieję. Na jej słowa, zaciekawiony odwrócił się do niej a po jego ciele przebiegły dreszcze.
Jej lewe oko miało lazurową barwę. A prawe …... prawe zaś było całkowicie czarne.

Necklice

Fajne, chociaż jest kilka błędów stylistycznych. Jeden wymienię napewno:
"powiedziała spokojnie z całkowitym spokojem".

Dekiel

Ooo dzięki wielkie! Nawet sobie nie zdawałam z tego sprawy XD

Blanca

jaa... O.o ale fajne Very Happy

będę mogła kiedyś spróbować narysować tą twoją postać? ;>
czekam na więcej

Sophie

Podoba mi się, ciekawie się zaczyna

Dekiel

Blanca masz moje ustne jak i pisemne pozwolenie ;p

Jak będę miała więcej czasu, to wstawię kontynuację. Bo szczerze mówiąc to nawet nie oczekiwałam, że komuś się to spodoba.

Podróżniczka

Zaintrygowało mnie to opowiadanie.