[M] Woda [BO]

coolness

nessiowa weryfikacja xD

A/N: Ta mini-miniaturka to nic specjalnego. Jedynie nieco obrazuje dzieciństwo Perc'ego wg mnie, i nic poza tym.

WODA

Kap, kap, kap…
Krople kapią chłopcu na rączkę, a Percy się śmieje. Jego śmiech jest perlisty, dziecinny, uroczy i zakłóca wieczorną ciszę.
— Percy, zakręć kran — prosi mama, uśmiechając się lekko do syna.
Sally wzdycha lekko. Ma nadzieję, że Gabe się nie obudzi.
Chłopiec nie słucha, tylko znów wybucha śmiechem.
— Percy — rzuca Sally ostrzegawczym tonem. Powoli zaczyna już tracić cierpliwość.
— Dobrze, już dobrze, mamo — jęczy chłopiec i zakręca kran. Spogląda na ostatnie kapiące kropelki wody i zdaje się mówić: „Jutro też się z wami pobawię”.
Percy kocha kropelki. Kocha jak one łaskoczą jego dłoń, kiedy wsadza rączkę pod kran. To ciekawe uczucie i chłopiec jest tym zafascynowany.

XXX

Sally zabiera pierwszy raz syna na basen, kiedy ten kończy cztery lata. Wcześniej go nie brała, bojąc się, że coś mu się stanie. A nie powinna, przecież doskonale wie, kto jest jego ojcem.
Percy z dziecinną fascynacją patrzy na ludzi, pływających w basenie, zjeżdżających po zjeżdżalni i skaczących do wody. Ledwie mama kończy mu zakładać rękawki, a on już wskakuje do basenu.
Sally chce krzyknąć: „Poczekaj, Percy, przecież nie umiesz pływać!”, ale nic nie mówi. Chłopiec wynurza się i śmieje. Umie pływać, przecież zawsze umiał.
Percy kocha basen. Kocha, kiedy zjeżdża na zjeżdżalni i wpada później do wody, zanurzając się w niej całkowicie. Woda jest chłodna i taka przyjemna.

XXX

Inne dzieci z przedszkola lubią słońce, ale Percy zanim nie przepada. On woli deszcz.
Kiedy deszcz pada jest chłodno i przyjemnie, tak inaczej, magiczniej. Chłopiec zawsze wtedy wychodzi na dwór i biega w deszczu, skacząc przez kałużę. To lepsze niż skakanie na skakance. Woda rozbryzga się na boki i moczy jego tenisówki, bo Percy nie nosi kaloszy. „Kalosze są złe” oświadcza zawsze mamie, kiedy ta każe mu je ubrać i robi przy tym upartą minę, i nie ubiera kaloszy, co to, to nie. Bo mokre tenisówki są przyjemne.
Przynajmniej do czasu. Później, kiedy Percy wraca do domu jest lekko zmarznięty i musi się przebrać. Wtedy mokre buty już nie są takie przyjemne. Ale uczucie pozostaje, deszcz jest piękny i tajemniczy i chłopiec bardzo go lubi.
Percy kocha deszcz. Kocha, kiedy krople deszczu, spływają mu po twarzy. To jest niesamowite, bo wtedy nic innego się nie liczy. Nawet łzy przegrywają z deszczem, on je ukrywa.

XXX

Percy kocha wodę i zawsze kręci z dezaprobatą głową, kiedy mama pije sok. Woda jest znacznie zdrowsza i lepsza.
Posejdon uśmiecha się lekko, widząc syna pijącego wodę. To zdecydowanie jego syn. Pan Morza obserwuje go już od pewnego czasu i jest o tym przekonany. Percy czasami zachowuje się, jakby zamiast krwi, w żyłach płynęła mu woda. Bóg zaciska wargi, powstrzymując się od śmiechu. Takie porównanie tylko mu mogło przyjść do głowy.
— Mój syn, mój syn… — szepcze cicho Posejdon, ale wiatr nie niesie jego słów. Pan Mórz nie panuje nad wiatrem, nie on.
Ostatni raz spogląda na swojego syna i myśli, że kiedyś mu powie. Kiedy nadejdzie czas Percy będzie miał swojego ojca.

Fin.

Persefona

Bardzo mi się podoba. Myślałaś albo może myślisz o karierze pisarza?

Annie

Jejku, jakie fajne! Strasznie lubię, kiedy ktoś pisze o małym Percy'm. Wyszedł Ci taki słodki dzieciak, zawsze go sobie tak wyobrażałam

Jestem fanką Twojego stylu pisania, super oddałaś uczucia Percy'ego, jego myśli i, jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, stosunek do wody... Te wszystkie "Percy kocha..." były bezbłędne

coolness

Persefona, bardzo dziękuję za komentarz. Myślałam, myślę, jednakże... to nie dla mnie, nie mój poziom. Ale kto wie, może kiedyś nauczę się lepiej pisać?

Annie, dziękuję za wymienienie błędów - już poprawiłam Very Happy

Ojej *czerwieni się* Dziękuję za tak miłe słowa xD

Nelennie.

Wow...
Wspaniała łatka, naprawdę ładna! I ten czas teraźniejszy... bardzo mi się podobało. I na końcu, "pięć minut Posejdona", to mnie- wiem, jestem dziwna - z lekka wzruszyło i nieźle oddziałało na wyobraźnię. To tak pasuje mi do niego. Tak jak Percy na basenie. Słodkie.

I zgadzam się z Persefoną

Pozdrawiam i liczę na kolejne takie łatki, albo jeszcze lepiej - długie opowiadanko... W każdym razie łatka, obojętnie o którym z bohaterów. :]